3 Nisan 2013 Çarşamba

Parmağım Kalem Olsun


Parmağımın kalem avuçlarımın da kağıt olmasını isterim ne zaman düşüncelere dalsam. Yazmak galiba böyle bir şey. Böyle bir normal olamama durumu. Ya da normalin ne olduğuna aldırmama hali. Yazamadığım da hiperaktif çocukların telaşı alır ruhumu. Kalp atışlarım hızlanmaya başlar.

Bir rahatlama anıdır kimi zaman satırları alel acele doldurmak. Yazmak galiba bir kurtuluş sürekli beynime soru sormaktan. Ne zamanki bir şeyler okurken elim kaleme gitmez canımda rahat etmez. Her söylenenden bir kelime dahi olsa alınacak dersler var diye hayıflanır ellerim.

Ben mi abartırım söylenenleri yoksa söylenenler mi abartılır bilmem ama bir yerlerden gelen yaz yaz dürtmeleri hep vardır aklımın köşe başlarında. Yazarken mutluyum evet. Kaçımız mutlu olduğumuz şeyleri kabullenir ve yapabiliriz ki

ZAFER UĞUR

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder